in de pers

>  STARTPAGINA
>  IN DE PERS

(Ommelander Courant, 23 december 2008;
De Eemslander, 30 december 2008
)

Kerstconcert Capella Oecumenica en Sola Gratia:
een kleurrijk palet.

Rond deze tijd van het jaar is er een overdaad aan kerst- of adventsconcerten waarbij
meestal het geijkte repertoire ten gehore wordt gebracht. Soms betreft het liturgische
uitvoeringen (bijvoorbeeld A Festival of Lessons and Carols), soms concertante.
Op 20 en 21 december brachten beide koren een afwisselend concertprogramma.
Ik was zelf aanwezig op de 21ste in de Kruiskerk te Delfzijl. Naast beide koren welke onder
leiding staan van Ties Molenhuis, waren er nog enkele andere medewerkenden.

Gera van der Hoek zong de solopartijen als sopraan,
Marjan de Haer bespeelde de harp en Kees Steketee
bespeelde het orgel.

Over de solisten kan gezegd worden dat ze zeker een
meerwaarde gaven aan dit concert. Het heldere,
natuurlijke timbre van Gera van der Hoek mengde erg
goed met beide koren en ook solo was haar aandeel
overtuigend.
Kees Steketee begeleidde op een soepele en, voor
hem kenmerkende, speelse wijze. Zijn improvisatie
over "Once in Royal David´s city" (een klassieke
Christmas Charol), paste goed in het programma.

Erg verrassend was de bijdrage welke Marjan de
Haer leverde met haar instrument. De klankkleuren
die ze naar voren wist te halen bewezen haar
muzikaliteit en vaardigheid op dit, over het algemeen
weinig gehoorde, instrument.
Haar soli; het Interlude bij Britten en de transcriptie
van het oorspronkelijk voor toetsinstrument
geschreven Ground van Croft klonken betoverend.
Door de koren werden werken uitgevoerd van Purcell, Darke, Holst, Croft, Carter en
Mathias. Het grootste deel van de middag was echter voor de componisten Benjamin
Britten en John Rutter.

Sola Gratia voerde A Ceremony of Carols van Britten uit; een werk dat ook voor
vrouwenkoor (en harp) is geschreven. Deze muziek zal niet voor iedere luisteraar
toegankelijk zijn geweest maar de geoefende luisteraar kon bewondering opbrengen voor
het klankvoorstellingsvermogen van Sola Gratia en de zuiverheid. Alleen het 5de en 6de
deel (As dew in Aprille en This little babe) waren wat minder duidelijk.
De tempi bij deze delen lagen hoog en de tekst was daardoor waarschijnlijk lastiger te
zingen.

Na de pauze zong Sola Gratia werken van Rutter. Deze muziek is toegankelijker en volgens
het programmaboekje populair. Dat woord is een goede keuze; populair is volks en deze
muziek ligt ook dichter bij de gemiddelde luisteraar. Soms klinken er Hollywood-achtige
achtergrondkoren en ritmes die afkomstig zijn uit de lichte muziek. Het wordt echter nooit
banaal. Deze muziek heeft een andere kwaliteit, zeker niet een mindere!
Capella Oecemenica opende de avond en besloot deze ook. Over het algemeen was het
niveau na de pauze beter. Voor de pauze waren er hier en daar wat kleine onzuiverheden.
De uitspraak van de Engelse taal zou ook nog wat aandacht moeten hebben.

Een opvallend werk was Personent Hodie van Gustav Holst dat unisono, krachtig werd
gezongen. Mary`s Magnificat van Carter werd op zeer muzikale wijze vertolkt en Sir
Cristèmas van Mathias was erg verrassend.
Capella Oecemenica zong met bravoure dit ritmisch niet eenvoudige werk.
Het concert werd besloten met een arrangement van David Willcocks van de klassieker
"See amid the winter`s snow" door beide koren en de sopraansoliste. Een traditioneel slot
aan een niet-traditioneel concert.

Evert Hamminga

zie ook:
www.capella-oecumenica.nl

www.sola-gratia.nl

>  STARTPAGINA
>  IN DE PERS