in de pers
> STARTPAGINA
> IN DE PERS
(Ommelander Courant, 23 december 2008;
De Eemslander, 30 december 2008)
Kerstconcert Capella Oecumenica
en Sola Gratia:
een kleurrijk palet.
Rond deze tijd van het jaar is er een overdaad aan kerst-
of adventsconcerten
waarbij
meestal het geijkte repertoire ten gehore wordt
gebracht. Soms betreft het
liturgische
uitvoeringen (bijvoorbeeld A Festival
of Lessons and Carols), soms
concertante.
Op 20 en 21 december brachten beide koren een afwisselend concertprogramma.
Ik was zelf aanwezig op de 21ste in de Kruiskerk te Delfzijl. Naast beide
koren
welke onder
leiding staan van Ties Molenhuis, waren er nog enkele
andere
medewerkenden.
Gera
van der Hoek zong de solopartijen als sopraan,
Marjan de Haer bespeelde de
harp en Kees Steketee
bespeelde het orgel.
Over de solisten kan gezegd worden dat ze zeker een
meerwaarde gaven aan dit
concert. Het heldere,
natuurlijke timbre van Gera van der Hoek mengde erg
goed met beide koren en ook solo was haar aandeel
overtuigend.
Kees Steketee begeleidde op een soepele en, voor
hem kenmerkende, speelse
wijze. Zijn improvisatie
over "Once in Royal David´s city" (een klassieke
Christmas Charol), paste goed in het programma.
Erg verrassend was de bijdrage welke Marjan de
Haer leverde met haar
instrument. De klankkleuren
die ze naar voren wist te halen bewezen haar
muzikaliteit en vaardigheid op dit, over het algemeen
weinig gehoorde,
instrument.
Haar soli; het Interlude bij Britten en de transcriptie
van het
oorspronkelijk voor toetsinstrument
geschreven Ground van Croft klonken
betoverend.
Door de koren werden werken uitgevoerd van Purcell, Darke, Holst, Croft,
Carter en
Mathias. Het grootste deel van de middag was echter voor de
componisten Benjamin
Britten en John Rutter.
Sola Gratia voerde A Ceremony of Carols van Britten uit; een werk dat ook
voor
vrouwenkoor (en harp) is geschreven. Deze muziek zal niet voor iedere
luisteraar
toegankelijk zijn geweest maar de geoefende luisteraar kon
bewondering opbrengen voor
het klankvoorstellingsvermogen van Sola Gratia en
de zuiverheid. Alleen het 5de en 6de
deel (As dew in Aprille en This little
babe) waren wat minder duidelijk.
De tempi bij deze delen lagen hoog en de tekst was daardoor waarschijnlijk
lastiger te
zingen.
Na de pauze zong Sola Gratia werken van Rutter. Deze muziek is
toegankelijker en volgens
het programmaboekje populair. Dat woord is een
goede keuze; populair is volks en deze
muziek ligt ook dichter bij de
gemiddelde luisteraar. Soms klinken er Hollywood-achtige
achtergrondkoren en
ritmes die afkomstig zijn uit de lichte muziek. Het wordt echter nooit
banaal. Deze muziek heeft een andere kwaliteit, zeker niet een mindere!
Capella Oecemenica opende de avond en besloot deze ook. Over het algemeen
was het
niveau na de pauze beter. Voor de pauze waren er hier en daar wat
kleine onzuiverheden.
De uitspraak van de Engelse taal zou ook nog wat
aandacht moeten hebben.
Een opvallend werk was Personent Hodie van Gustav Holst dat unisono,
krachtig werd
gezongen. Mary`s Magnificat van Carter werd op zeer muzikale
wijze vertolkt en Sir
Cristèmas van Mathias was erg verrassend.
Capella Oecemenica zong met bravoure dit ritmisch niet eenvoudige werk.
Het concert werd besloten met een arrangement van David Willcocks van de
klassieker
"See amid the winter`s snow" door beide koren en de
sopraansoliste. Een traditioneel slot
aan een niet-traditioneel concert.
Evert Hamminga
zie ook:
www.capella-oecumenica.nl