in de pers
(Ommelander Courant, 27 januari 2005)
Midwinterconcert
Uithuizermeeden
UITHUIZERMEEDEN - In Het Anker in
Uithuizermeeden is
zaterdag een
midwinterconcert gegeven door
Capella Oecumenica uit Delfzijl en
het christelijk vrouwenkoor Sola Gratia
dat Uithuizermeeden als standplaats
heeft. Verder werkten mee de sopraan
Feriel Moualhi en organist Kees Steketee.
Het geheel stond onder leiding van
Ties Molenhuis, die tevens de piano
bespeelde.
Het programma bestond voor de pauze uit Marialiederen en
muziek op basis van teksten uit de
Katholieke Liturgie. Beide koren zongen
afwisselend. Midden in het programmablok, zowel voor
als dat van na de pauze,
stond een orgelsolo geprogrammeerd. Capella Oecumenica opende met
een drietal
composities van Victoria. Het eerste daarvan was het bekende Ave Maria.
Verder
zongen zij voor de pauze twee Salve Regina's, een van Francis
Poulenc en een van W. Matthias.
Beide werken hebben een hoge moeilijkheidsgraad.
Na de pauze zong dit koor samen met Feriel
Moualhi Mary's Magnificat van
Carter. Hun laatste optreden bestond andermaal uit twee
verschillende
composities op basis van dezelfde tekst: Panis Angelicus, eerst van César
Franck
en vervolgens van Camille Saint-Saens. Twee composities die totaal
verschillend van karakter zijn.
Men besloot met het altijd prachtige Cantique
de Jean Racine van Gabriel Fauré.
Capella Oecumenica onderscheidde zich door een harmonische evenwichtige
koorklank. Het koor
kan zich heel gelukkig prijzen met een mooi bezette tenor-
en baritonpartij. Ook de sopraanpartij is
helder maar beslist niet penetrant.
Alle vier de partijen zijn onder de kundige leiding van Ties
Molenhuis
aaneengesmeed tot een warme koorklank.
Duidelijk aanwezig
Op het programma van Sola Gratia is de naam Rheinberger
duidelijk aanwezig. Eerst twee
Marialiederen en later drie Latijnse hymnen. Zij
besloten het concert met drie composities van
Rossini: La Fede, La Esperanza
en La Carita, dus: geloof, hoop en liefde.
Net als Capella Oecumenica beschikt Sola Gratia over een gemotiveerd
ledenbestand. Men staat
voor wat men zingt. En dat is te horen. Zo'n repertoire
kun je niet zo maar even uit je mouw
schudden. Daarvoor moet langdurig en vaak
gerepeteerd worden. Het muzikale resultaat mag er
dan ook wezen. de moeite die
dirigent en koor zich getroost hebben, is echt beloond. Ook dit koor
heeft een
mooie koorklank. Zo'n concert is dan ook een bemoediging om het repertoire verder
te
ontwikkelen.
En dan de jonge sopraan Feriel Moualhi. Wat heeft deze jonge vrouw aan
muzikaliteit en stem veel
in huis. Warm, doorleefd en met innerlijke kracht
verklankte zij de beide liederen van Fauré en
Chausson. En in combinatie met de
beide koren kwam zij tot een muzikaal over en weer.
Kees Steketee toonde zich een vaardig begeleider. Precies datgene wat nodig is,
deed hij.
Harmonisch steun geven, dat wordt van een begeleider gevraagd en dat
in goede samenhang met
het koor. Ook het orgel bleek uitstekend op deze taak
berekend. Tenminste voor de luisteraars.
Het is de vraag of dat ook voor het
koor gold. Zijn stonden terzijde in één lijn met het orgel.
Tenslotte kan geconcludeerd worden dat concerten als deze
voor de regio van grote culturele
waarde zijn. Deze koren, en niet te vergeten
de dirigent Ties Molenhuis, houden door middel van
zulke concerten de regio
muzikaal op de landkaart.
Wim Dalmaijer